Poszczególne warianty języka niemieckiego podzielone są na dwie części: wysokoniemiecką i niskoniemiecką. Wysoki język germański jest początkowo definiowany jako wszystkie kontynentalne dialekty zachodnio-germańskie, które uczestniczyły w drugiej lub wysokiej niemieckiej zmianie spółgłoski we wczesnym średniowieczu (dialekty flamannickie, bawarskie, wschodnie, nadreńskie, środkowo-francuskie, wschodnio-środkowo-niemieckie = dialekty górnoniemieckie i środkowo-niemieckie = dialekty wysokoniemieckie). Kontynentalne dialekty zachodnio-germańskie, które nie